In januari 1973 rolde er goed nieuws van de persen: er kwam officieel een einde aan de Vietnamoorlog. Een zware en onmenselijke strijd tussen het op de Verenigde Staten georiënteerde Zuid-Vietnam en het op de Sovjet-Unie en China georiënteerde Noord-Vietnam drukte tussen 1955 tot 1975 zijn stempel op de 20e eeuw. Maar op woensdag 24 januari was in veel kranten - en dus ook ons Limburgs Dagblad - historisch nieuws te lezen: "De hele wereld verwacht dat president Nixon tijdens zijn televisietoespraak van morgenvroeg een akkoord over de vrede in Vietnam zal bekendmaken". En dat gebeurde. Eindelijk, het einde van een vreselijke oorlog leek nabij.

De winter in Nederland was begin 1979 (en eind 1978) opmerkelijk streng. Een flink aantal koude perioden, waarvan de eerste eind november begon; de laatste pas in maart 1979. Ook opmerkelijk: de zeer spectaculaire sneeuwstormen, althans voor Nederlandse begrippen. De sneeuwstorm van 14 februari 1979 was zelfs de zwaarste sneeuwstorm van de 20e eeuw in Nederland.

Het jaar 2015 was net een week oud toen Europa werd opgeschrikt door een gruwelijke terreurdaad. Op 7 januari werd er 's morgens een aanslag gepleegd op het hoofdkantoor van het satirische weekblad Charlie Hebdo. Daar was net een redactievergadering bezig, die ruw verstoord werd door twee gemaskerde mannen, uitgerust met kogelwerende vesten en kalasjnikovs. Niet alleen de manier waarop ze een bloedbad aanrichtten was ongekend bloedig en afschrikwekkend voor West-Europese begrippen, ook werd het direct gezien als een aanval op de vrijheid van meningsuiting . Het is pas een jaar geleden, maar de leus 'Je suis Charlie', die als steunbetuiging werd gebruikt, zal ongetwijfeld de geschiedenisboekjes ingaan.



Bij de beschieting van de redactievergadering kwamen tien personen om het leven: acht journalisten, een bezoeker en een aanwezige politieagent, die daar was ter bescherming van hoofdredacteur Stéphane Charbonnier. Na deze beschieting vluchtten de daders naar buiten en beschoten daar de inmiddels toegesnelde politie. Een agent te fiets werd neergeschoten. Toen hij weerloos op straat lag, schoot een van de aanvallers hem van dichtbij in het hoofd. Dit bracht het aantal dodelijke slachtoffers op twaalf. Het was de dodelijkste aanslag tot dan toe in Frankrijk sinds de Algerijnse Oorlog.

Klopjacht
De twee daders zijn na de aanslag gevlucht in de inmiddels bekend geworden zwarte Citroën en beroofden nog geen kilometer verder een automobilist gewelddadig van zijn auto. Vanaf daar vluchtten de daders in de richting van Pantin.  Ze vluchtten verder naar de regio Picardië, waar ze zich in de buurt van het Fôret de Retz verscholen. Op 9 januari begonnen de daders een gijzeling in een drukkerij in Dammartin-en-Goële, waar ze bij een politiebestorming laat in de middag werden doodgeschoten. De aanslag werd later opgeëist door Al Qaida.



Supermarkt
Naast de bloedige aanslag speelde er deze dagen meer. Op 8 januari werd in het zuiden van Parijs een politieagente doodgeschoten en gijzelde daarna de aanwezigen in een koosjere supermarkt in de buurt van Porte de Vincennes in het oosten van Parijs. Hij eiste vrijheid voor de twee broers van de aanslag en schoot vier van de aanwezigen in de supermarkt dood. 17 anderen anderen nam hij in gijzeling. Hij werd vervolgens bij de bestorming van de supermarkt zelf doodgeschoten door de politie. In totaal kwamen er bij vier incidenten in drie dagen 20 personen om het leven, waaronder drie gijzelnemers.

Rouw, gigantische demonstraties en 'Je Suis Charlie'
Direct na de aanslag verzamelden mensen zich in steden in Frankrijk en daarbuiten om hun verdriet, woede en ongeloof over de aanslag te uiten. In een toespraak riep president Hollande donderdag, de dag na de aanslag, uit tot dag van nationale rouw. De burgemeester van Parijs, Anne Hidalgo, riep op tot een stille tocht door Parijs.  Ook gingen honderdduizenden mensen de straat op voor een mars voor de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting. De gigantische demonstratie - volgens de regering de grootste uit de Franse geschiedenis - werd gevolgd door Verschillende andere Franse steden  Maar ook elders in de wereld gingen mensen de straat op. Berlijn, Madrid, Istanboel, Beiroet, Jeruzalem, Ramallah, Londen en Brussel zijn slechts enkele voorbeelden. Na de aanslag dook wereldwijd de leus 'Je suis Charlie' op, als steunbetuiging aan de vrijheid van meningsuiting en aan de slachtoffers van de aanslag. Bij de vele manifestaties was de leus ook veelvuldig te zien.



'Nieuw Parijs voorkomen'
In België werd er op 15 januari een grote gecoördineerde antiterrorisme-actie gehouden op verschillende plaatsen in het land. Ook hiervan bewaarden we de kranten (zie beneden). Bij een vuurgevecht in Verviers werden daarbij twee teruggekeerde Syriëstrijders gedood, een derde raakte gewond. Ze planden op korte termijn - binnen enkele dagen of zelfs uren - een aanslag op een politiekantoor. 'Er is een nieuw Parijs vermeden', klonk het. Zoals we inmiddels allemaal weten was het later in 2015 (november)  echter opnieuw goed mis in - wederom - de hoofdstad van Frankrijk. Deze (nog vrij recente) kranten van deze aanslag volgen op een later tijdstip.

Wat weet jij nog van het moment dat je hoorde over de aanslag op Charlie Hebdo in Parijs? Lees de kranten en laat het ons weten!

Gelukkig Nieuwjaar! Dat wenste men elkaar in een café Volendam in 2001 ook, vlak voordat een brand uitbrak die aan veertien jonge plaatsgenoten het leven kostte. Een vreselijke ramp - vandaag precies 15 jaar geleden - die nooit vergeten zal worden.



Oorzaak van de brand in café Het Hemeltje, was een bundel aangestoken sterretjes. De sterretjes zorgden ervoor dat de volledige droge kerstversiering die aan het plafond was bevestigd, in brand vloog. Een barmedewerker probeert de brand nog te blussen met water en ijsblokjes, maar de versiering vat overal vlam. De brandende massa viel naar beneden in het overvolle café. Een zware brand was het gevolg.

Slachtoffers
In het café waren veel feestende jongens en meisjes aanwezig. Veertien (veelal jonge) mensen kwamen om het leven. Zo'n tweehonderd mensen raakten (ernstig) gewond. Velen van hen lijden nu nog steeds aan de gevolgen van de ernstige brandwonden. Omdat de capaciteit van een hoop brandwondencentra te klein was om alle gewonden te behandelen, werden veel slachtoffers in het buitenland verpleegd, onder andere in Leuven en Brussel.



Een slechter begin van 2001 was voor heel veel families in Volendam en omstreken niet denkbaar. Toennalig koningin Beatrix bezocht en sprak met families en slachtoffers een dag later. Na de ramp ontwikkelde 16% van de slachtoffers een posttraumatische stressstoornis. De kranten vind je hier. Wat herinner jij je nog van dit nieuws, vandaag 15 jaar geleden?