Erik Olsson gijzelde op 23 augustus 1973 vier mensen in de Kreditbanken (destijds een bank in Stockholm, Zweden). De gijzeling duurde vijf dagen en werd met succes door de politie afgebroken. Naar aanleiding van het gedrag van de gijzelaars ontstond later de term ‘stockholmsyndroom’. Het liep allemaal goed af, maar in die vijf dagen was de spanning om te snijden, zo blijkt ook uit de bewaarde kranten.
Olsson liep tijdens zijn verlof van de gevangenis de bank binnen en eiste dat zijn vriend Clark Olofsson werd gebracht, evenals "3 miljoen Kronen, twee pistolen, kogelvrije vesten, helmen en een snelle auto". Hij trok zich terug in de binnenste kluis en nam daarbij 4 gijzelaars mee. De gijzeling was daarmee gestart.
Redding
De politie zorgde voor een auto, maar ze kregen geen toestemming om de gijzelaars mee te nemen bij vertrek. De premier Olof Palme werd verrast door een telefoontje van een van de gijzelaars, Kristin Ehnemark, die aangaf dat de overvallers vrijgelaten moesten worden. Raar maar waar. Op 26 augustus lukte het de politie om een gat te boren naar de kluis, hierdoor werd op 28 augustus gas de kluis in gepompt. Na een half uur gaven de overvallers op. Niemand raakte gewond.
Stockholmsyndroom
De gijzelaars gaven jaren later nog aan dat ze meer angst hadden voor de politie dan voor de overvallers, zij identificeerden zich met hen. De criminoloog Nils Bejerot kreeg door dit fenomeen interesse in het onderwerp en noemde het fenomeen later het ‘Stockholmsyndroom’.
Wat weet jij nog van dit wereldnieuws in Zweden?
0 reacties:
Een reactie posten